Кенес Алимжан – Оз журегиннен уялмайсын ба

Жанымның жыртып ақ шүберегін,
Дертіме дауа тапшы демедім.
Өтірік күліп өмір сүрем де,
Өкініп тұрып жақсы көремін.
Көрінген едің шуақтай маған,
Шөлдесең жаным, бұлаққа айналам.
Күйбенім қанша қан жылатса да
Сүйгенін бірақ, жылатпайды адам!

Мен сені құшқан ұлы түн қайда?
Оның да ертең күні тумайма
Ес-түссіз сүйген есер шағымды,
Ұмыт дейсің бе, ұмыту қайда?
Мен сені құшқан ұлы түн қайда?
Оның да ертең күні тумайма
Ес-түссіз сүйген есер шағымды,
Ұмыт дейсіңбе, ұмыту қайда?

Іңкәр сезімге бөленбей қалам,
Мұның шалғадын өлеңдей маған.
Жұлдыз көрінсе айдын жанынан,
Есімін олқып өлердей болам.
Түн мені тағы ойға батырды,
Шығардым жалғыз ойланатынды
Құдайда шебер ұмытпасын деп
Аспанға жазып қойған атыңды!

Жақсы көрем деп жиі алдайсың ба?
Жан тәніңменен сүйе алмайсың ба?
Менің жүрегім кешірімді ғой
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?

Жақсы көрем деп жиі алдайсың ба?
Жан тәніңменен сүйе алмайсың ба?
Менің жүрегім кешірімді ғой
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?

Жақсы көрем деп жиі алдайсың ба?
Жан тәніңменен сүйе алмайсың ба?
Менің жүрегім кешірімді ғой
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?